Samen met ouders en jeugdige beslissen over passende hulp

5. Probleem- en krachtenanalyse

Samenhangend beeld van de problematiek opstellen

Het samenhangend beeld is het resultaat van de analyse van de aard en ernst van de problematiek en de mogelijke oorzaken en instandhoudende factoren. Het is een samenhangende beschrijving van wat er aan de hand is (onderkennende diagnose) en welke verklaringen er zijn voor wat er goed en niet goed gaat in een gezin (verklarende diagnose). Het leidt tot aanknopingspunten voor de hulp (handelingsgerichte diagnose). Door problemen in verschillende domeinen met elkaar in samenhang te brengen, wordt duidelijk hoe verschillende problemen elkaar beinvloeden en te doorbreken zijn. Het samenhangend beeld is gebaseerd op de informatie uit de analyse. Het kan dus geen nieuwe informatie (informatie die niet in de analyse staat) bevatten.

Het Framework for the Assessment of Children in Need and their Families

Het Framework is een bruikbaar model voor het verkennen van problemen en sterke kanten in de ontwikkelingsbehoeften van de jeugdige, de opvoedingsvaardigheden van ouders en gezins- en omgevingsfactoren en de samenhang daartussen. Het helpt ook om de jeugdige te bezien binnen de context waarin hij opgroeit en dit op die manier te beschrijven in het samenhangend beeld: wat heeft de jeugdige nodig om zich goed te kunnen ontwikkelen, gezien zijn specifieke ontwikkelingsbehoeften, de opvoedingsvaardigheden die de ouders te bieden hebben en de gezins- en omgevingsfactoren die dat beïnvloeden?

De CAP-J

Problemen kunnen eenduidig benoemd worden met het Classificatiesysteem voor de Aard van de Problematiek van cliënten in de Jeugdhulp (CAP-J). Dit classificatiesysteem geeft definities van lichte en zware problemen waarmee cliënten bij de jeugdhulp en jeugdbescherming komen. Het is een aanvulling op onder andere de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-V ) het handboek voor de classificatie van psychische stoornissen.

Het gebruik van de CAP-J is optioneel, maar kan jeugdprofessionals helpen eenduidige terminologie te gebruiken, zodat er onderling geen verwarring ontstaat over wat er aan de hand is in gezinnen. Evenals de DSM-V kent de CAP-J vijf assen:

  • As psychosociaal functioneren van de jeugdige;
  • As lichamelijke gezondheid, aan lichaam gebonden functioneren van de jeugdige;
  • As vaardigheden en cognitieve ontwikkeling;
  • As gezin en opvoeding;
  • As jeugdige en omgeving.

De jeugdprofessional bepaalt op welke assen de problemen zich voordoen en gaat vervolgens na welke problemen op die assen aanwezig zijn.

Aanbevelingen
Analyse
Reageer!