Gezamenlijk heldere doelen stellen draagt bij aan een goede werkrelatie tussen de jeugdprofessional en het gezin en daarmee uiteindelijk ook aan de effecten van de hulp. Oplossingsgerichte en motiverende gesprekstechnieken helpen om gezamenlijk doelen te stellen.
In de oplossingsgerichte gespreksvoering helpt de hulpverlener de cliënt om inzicht te krijgen in wat er in de plaats van het probleem moet komen. Een hulpmiddel hierbij kan de wondervraag zijn. Andere vragen die de jeugdprofessional kan stellen, zijn:
Doorvragen en de gewenste situatie verkennen helpt ouders en jeugdige om hun doelen te formuleren. Met schaalvragen kan de jeugdprofessional scherp krijgen op welk niveau ouders en jeugdige al zitten en wat het gewenste doel is.
De jeugdprofessional kan hierop doorvragen met vragen als:
Vragen vanuit de motiverende gespreksvoering die de jeugdprofessional kan stellen om de ouder of jeugdige te helpen om doelen te stellen, zijn:
Het is mogelijk dat de ouder/jeugdige en de jeugdprofessional niet dezelfde doelen belangrijk vinden of dat ouders en jeugdige van mening verschillen over wat ze willen bereiken. Een jeugdprofessional kan hen geen doelen opleggen die hij zelf belangrijk vindt. Het is belangrijk om de werkrelatie goed te houden en de autonomie van de ouder en jeugdige te respecteren. Soms is het beter om eerst te werken aan de doelen die de ouder of jeugdige belangrijk vindt. Als ouders en jeugdige van mening verschillen over wat ze willen bereiken, kan het helpen om met elkaar te ontdekken wat ze wel samen willen bereiken en waar ze het over eens zijn.
Professionals experimenteren op diverse plekken in het land met mogelijkheden om de regie voor de hulpverlening bij het gezin zelf te leggen. Dit sluit aan bij de gedachte dat beslissingen over hulp het beste in dialoog met ouders en jeugdigen genomen kunnen worden. Enkele suggesties om tot gezamenlijke doelen te komen zijn: