Problematische gehechtheid

5. Preventie en interventie

Aanbevelingen

Jeugdigen met een problematische gehechtheidsrelatie zijn gebaat bij ouders (en verzorgers) die sensitief met hen omgaan. Investeer daarom in (de relatie met) het kind. Neem de tijd om samen activiteiten te ondernemen, geef hem je volle aandacht. Luister en kijk goed naar je kind. Benoem wat hij met zijn gedrag laat zien en benoem zijn emoties.

Gebruik voor het bevorderen van een veilige gehechtheidsrelatie bij jonge kinderen (tot ongeveer zeven jaar) preventieve interventies die in de thuissituatie ingezet worden en als erkend opgenomen zijn in de DEJ. Ouders en jonge kinderen die tot een risicogroep behoren zijn gebaat bij interventies die zich specifiek op een bepaalde risicogroep richten.

Maak voor de behandeling van problematische gehechtheid bij kinderen ouder dan zeven jaar naast enkele erkende interventies uit de Databanke Effectieve Jeugdinterventies ook gebruik van de interventies die vermeld worden op de website van het Kenniscentrum Jeugd- en Kinderpsychiatrie (KJP).

Als je niet de beschikking hebt over van toepassing zijnde erkende interventies, dan gelden de volgende aanbevelingen:

  • erken als begeleider de problemen en de eventuele pijn van ouders rond hun ouderschap;
  • zorg dat er gewerkt wordt aan psychiatrische problemen en (ernstige) stress van ouders in relaties of op het werk, door de ouders te verwijzen naar de huisarts voor doorverwijzing richting GGZ of het maatschappelijk werk. Als het stappenplan gevolgd wordt, dan is bij de eerste screening al duidelijk of de ouders psychiatrische problemen, relatieproblemen en/of problemen op het werk hebben;
  • erken de problemen waar ouders zelf mee worstelen, en bied steun. Dit kan de ouders helpen om meer open te staan voor (de behoeften van) hun kind. Goede begeleiding van de ouders ondersteunt zo de gehechtheidsontwikkeling van de jeugdige;
  • zoek op een niet-beschuldigende manier de samenwerking met de ouders en motiveer hen tot coaching;
  • zet psycho-educatie in waarbij zo concreet mogelijk uiteengezet wordt wat de jeugdige nodig heeft om een veilige gehechtheidsrelatie op te bouwen, en welke stappen de ouders daarin kunnen zetten;
  • indien er een videocamera beschikbaar is, maak opnames van de ouder-kindinteracties en bespreek achteraf met de ouders waar de interactie heel goed ging.
  • pas zelf in het contact met de ouders de principes toe die je hun wilt leren. Dat wil zeggen: reageer sensitief, luister goed, toon respect, spreek je vertrouwen in de ouders en het kind uit, probeer zo veel mogelijk aan te sluiten bij wat ouders en het kind nodig hebben en heb veel geduld;
  • in het contact dat je als begeleider hebt met de jeugdige pas je een sensitieve gedragsstijl toe.

Stel als gedragswetenschapper, in overleg met de ouders en in samenwerking met de jeugd- en gezinsprofessional een behandelplan op voor een jeugdige met een problematische gehechtheidsrelatie. Daarbij wordt rekening gehouden met de volgende factoren en/of afwegingen.

  • Factoren met betrekking tot de jeugdige:
    • de uitkomst van de signalering en diagnostiek (zoals beschreven in het stappenplan) waarbij de ernst van de gehechtheidsproblemen ingeschat is;
    • de leeftijd van de jeugdige. Vaak hangt leeftijd samen met de ernst van de gehechtheidsproblemen: naarmate de jeugdige ouder wordt, raken gedragsproblemen en verstoorde relaties meer verankerd en zal het meer moeite kosten om problematisch gedrag bij te stellen;
    • de mate waarin de jeugdige ernstige gedragsproblemen heeft.
  • Afwegingen met betrekking tot de gehechtheidspersoon:
    • is de ouder aan wie de jeugdige problematisch gehecht is, nog beschikbaar?
    • in hoeverre staat deze ouder open voor begeleiding?
  • Factoren met betrekking tot de randvoorwaarden:
    • de beschikbaarheid van en expertise in het uitvoeren van de aanbevolen interventies
    • de beschikbaarheid van en expertise in het uitvoeren van specifieke therapieën die gericht zijn op het herstel van de relatie tussen ouder en kind.

Het bijsturen van de problematische gehechtheidsrelatie verdient de voorkeur boven het opbouwen van een heel nieuwe relatie.

Indien de gehechtheidspersoon niet beschikbaar is óf indien deze persoon niet begeleid wil worden, dan moet de jeugdige de kans krijgen om een nieuwe gehechtheidsrelatie op te bouwen met een andere volwassene, zonder dat hij uit huis geplaatst wordt. Bij voorkeur wordt de nieuwe gehechtheidsrelatie opgebouwd met een persoon met wie de jeugdige al vertrouwd is en die voor langere tijd en regelmatig beschikbaar kan zijn.

  • Voorwaarden voor het opbouwen van een veilige gehechtheidsrelatie met een andere volwassene dan de ouder:
    • er is een volwassene beschikbaar die het kind of de jongere al kent;
    • de jeugdige is verzekerd van een veilige en stabiele plek waar hij positieve interacties met de gehechtheidsfiguur kan aangaan;
    • er is in de instelling een persoon die de rol als vaste vertrouwenspersoon vervult: een mentor of een familielid, of iemand anders.
    • Wanneer een kind (tijdelijk) niet bij zijn ouders verblijft, blijft het van groot belang dat het kind contact houdt met de ouders, tenzij dit niet in het belang van het kind is. Het verbreken van het contact tussen ouder en kind is een ingrijpende maatregel en mag slechts genomen worden indien de belangen van het kind dit eisen.
Conclusies
Reageer!