In de wetenschappelijke literatuur is gezocht naar criteria en overwegingen die een rol spelen in de besluitvorming over crisisplaatsing. Echter, de literatuur bleek fragmentarisch en laat onvoldoende zien hoe verschillende factoren gewogen moeten worden in de uiteindelijke beslissing. Dit betekent dat het proces van besluitvorming vooral is gebaseerd op de ervaringen van experts uit de praktijk.
Een focusgroep, bestaande uit ervaren praktijkwerkers, heeft de bevindingen uit de literatuur en de beslisschema’s getoetst op praktische relevantie en volledigheid. Dit is verwerkt in dit samenvattende hoofdstuk. De leden van deze groep beamen dat crisisplaatsing draait om de vraag hoe de veiligheid van de jeugdige op korte termijn gewaarborgd kan worden.
In een crisissituatie is er minder tijd beschikbaar om tot een besluit te komen. Ook is het op korte termijn lastiger om een compleet beeld van de situatie te krijgen.
In de volgende paragrafen is het aanbevolen besluitvormingsproces beschreven. Niet aan de hand van de uitgangsvraag, maar volgens de stappen die een jeugdzorgwerker dient te nemen als hij met een (dreigende) crisisplaatsing te maken krijgt.