Dyslexie blijft, ook wanneer een jeugdige een behandeling heeft afgerond. Als een behandeling is afgerond, is er bij voorkeur een overdracht waarbij de behandelaar advies geeft voor de toekomst: aan de jeugdige en ouders, maar ook ten aanzien van de wijze waarop de school de komende periode de ondersteuning kan aanpakken. Nazorg is zowel een taak van behandelende instituten als van het onderwijs.
De kennis over langetermijneffecten van dyslexiebehandelingen is momenteel beperkt (zie uitgangsvraag 3). Er blijken positieve en langdurige effecten behaald te kunnen worden, maar met name de vloeiendheid van het woordlezen lijkt moeizaam op een voldoende niveau gebracht te kunnen worden.
Om ook op de lange termijn effectiviteit van dyslexiebehandelingen te bewerkstelligen, bieden veel dyslexie-instellingen nazorg na afronding van de dyslexiebehandeling. Dit houdt in dat een jeugdige na het afronden van het behandelprogramma nog gebruik kan maken een nazorgprogramma. Met dit nazorgprogramma kan de jeugdige blijven oefenen met de in de behandeling geleerde inzichten en vaardigheden, vaak binnen de structuur van het voor de jeugdige inmiddels bekende behandelprogramma. Het nazorgprogramma wordt echter zelfstandig doorlopen, er is geen of nog nauwelijks contact met de behandelaar.
Er is nog geen onderzoek gedaan naar de effectiviteit van dergelijke nazorgprogramma’s. Wel toonde een studie naar de effectiviteit van een leesinterventie op tekstniveau dat de leesvloeiendheid gedurende het jaar na de behandeling nog verder toenam. De nauwkeurigheid van het lezen bleef constant. De auteur suggereert dat jeugdigen gedurende de interventie een systeem aanleren waarmee zij nauwkeurig kunnen lezen en spellen. Om dit systeem snel te laten functioneren is veelvuldige oefening nodig, waardoor de lees- en spellingvaardigheden worden geautomatiseerd. Dit betekent dat een doel van een nazorgtraject moet zijn om jeugdigen voldoende leesmotivatie en vertrouwen in eigen kunnen te geven zodat zij zelfstandig blijven lezen.
Ervaringen uit de praktijk suggereren eveneens een positief effect van nazorgprogramma’s. Professionals uit zorg en onderwijs vinden het belangrijk om de lees- en spellingprestaties van jeugdigen na afloop van de behandeling te monitoren. Zo is duidelijk wanneer er een terugval van het lees- of spellingniveau plaatsvindt, en kan dan worden overwogen om opnieuw een interventie te starten.