Aan de slag in 4 stappen

• Stap 1

  Kies een casus uit om mee aan de slag te gaan (de genoemde namen zijn fictief en de casussen zijn geanonimiseerd)

  Casus Rover

  Deze casus betreft een gezin met vader (40 jaar), moeder (35 jaar), Kelly (5 jaar) en Rover (9 jaar). Als beide kinderen thuis zijn, is er vrijwel voortdurend sprake van ruzies tussen de kinderen, waarbij er veel wordt geschreeuwd en geschopt. Rover zit op het speciaal basisonderwijs en is ruim vier jaar bekend bij de GGZ vanwege autisme. Zusje Kelly zit in de kleuterklas van het reguliere basisonderwijs. Er zijn verschillende vormen van ambulante hulpverlening ingezet om ouders te ondersteunen bij de opvoeding. Het wijkteam, dat al langere tijd betrokken is, merkt op dat de hulp die wordt geboden niet tot het gewenste resultaat leidt. Het sociale netwerk van ouders is beperkt. Het contact tussen ouders en zowel de scholen van de kinderen als de hulpverleners is open en transparant.

  Naar de casus

  Casus Kadar

  Vanaf zijn 11e woont Kadar (12 jaar) in een gezinshuis. Het valt de gezinshuisouder op dat Kadar angstig is en moeilijk in slaap valt. Er zijn zorgen om zijn zelfdestructieve gedachten en gedrag. Gezinshuisouder vraagt zich af welke behandeling passend zou zijn voor Kadar. Kadar zelf wil vooral met rust gelaten worden. De ouders van Kadar zijn gescheiden. Zijn vader (49 jaar) is vijftien jaar gelden vanuit Syrië gevlucht naar Nederland. Zijn moeder (36 jaar) is twee jaar later naar Nederland gekomen met haar oudste twee kinderen: Amir (18 jaar) en Nisa (14 jaar). Kadar is in Nederland geboren. Als Kadar 3 jaar oud is, wordt hij samen met zijn broer en zus uit huis geplaatst en gaat hij bij een pleeggezin wonen. Als Kadar 6 jaar is, wordt hij teruggeplaatst bij zijn moeder, die inmiddels gescheiden is van vader. Op 8-jarige leeftijd gaat Kadar op een leefgroep wonen. De groepsleiding beschrijft Kadar als een jongen die geen gezag accepteert. De betrokken hulpverlening schat na verloop van tijd in dat het beter is als Kadar in een gezinshuis gaat wonen omdat daar meer ruimte is voor individuele aandacht.

  Naar de casus

• Stap 2

  Lees deel 1 van de casus en beantwoord met elkaar de vragen (30 min)

  1. Pak de richtlijn ‘Signaleren van traumagerelateerde problemen’ erbij. Welke stappen zou je als eerste zetten, gebaseerd op de richtlijn?
  2. Wat valt je op in de casus (in het licht van de richtlijn)? Licht toe.
  3. Welke andere richtlijnen zijn mogelijk (ook) van toepassing?
  4. Loop de kernaanbevelingen van die richtlijnen langs. Welke inzichten levert dit je op?
  5. Kijkend naar de casus: waar wil je meer over weten? Hoe kun je aan deze informatie komen?

• Stap 3

  Lees deel 2 van de casus en beantwoord met elkaar de vragen (15 min)

  1. Is er sprake van traumagerelateerde problemen?
     1. Zo ja, wat zijn daarvoor jouw argumenten?
     2. Zo nee, waarom niet?
     3. Ontbreekt er nog informatie om deze inschatting te kunnen maken? Zo ja, welke?
  2. Kijkend naar je antwoord op de vorige vraag: welke stappen zou jij als hulpverlener zetten en waarom?
  3. Vind je het passend om door te verwijzen naar traumazorg? Waarom wel of niet?

• Stap 4

  Lees deel 3 van de casus ‘Reflectie’ en beantwoord de vragen (15 min)

  1. Vergelijk je eigen stappen uit vraag 2 met die van de hulpverleners betrokken bij deze casus. Wat valt je op? Waar zitten overeenkomsten en waar zitten verschillen?