Voor een indeling van risicofactoren is het Ecologisch model van gedragsverandering van Bronfenbrenner gangbaar. Andere modellen die nadien zijn verschenen zijn gebaseerd op dit model. Bronfenbrenner maakt onderscheid tussen het zogenaamde ontogene systeem, het micro-, meso-, en macrosysteem waarin groepen factoren die van invloed zijn op de ontwikkeling van het kind tot volwassene, kunnen worden ingedeeld:
factoren in de jeugdige zelf;
factoren in de directe omgeving (ouders, het gezin, familie);
factoren in de nabije omgeving (de school, kerk, buurt, sportclub etc.);
factoren in de omgeving verder weg (cultuur, maatschappij als geheel).
Later voegde hij daar het ‘chronosysteem’ aan toe waardoor het tijdsaspect wordt belicht. Dit ‘systeem’ loopt dwars door de eerder genoemde systemen heen en laat patronen zien die door de tijd, als ‘levensfasen’ kunnen ontstaan en ook de invloeden vanuit andere systemen medebepalen. Voorbeelden van dergelijk ‘levensfasen’ zijn: scheiding, een verhuizing, en daling van het gezinsinkomen.