In gesprek met een deelnemer van de herzieningswerkgroep van de richtlijn Middelengebruik

De herziening van de richtlijn Middelengebruik is afgerond en gepubliceerd op de website. Ook de werkkaarten en de info voor ouders zijn vernieuwd. Maar wat is er eigenlijk allemaal veranderd in de richtlijn? We gingen in gesprek met Mieke Mutsters, orthopedagoog generalist bij Amarant en lid van de NVO. Mieke maakte deel uit van de herzieningswerkgroep en heeft meegewerkt aan de herziening van de richtlijn.

Richtlijn als deel van het protocol

Mieke werkt vooral met jongeren met een lichtverstandelijke beperking en gedragsproblemen die uit huis zijn geplaatst. Er wordt door de jongeren waar zij te maken mee krijgt regelmatig met drugs geëxperimenteerd. Hierdoor krijgt Mieke dagelijks te maken met het thema middelengebruik. ‘De richtlijn Middelengebruik is verweven in ons protocol. Als er zich een situatie voordoet, dan pakken we dat protocol erbij. De richtlijn zelf gebruik ik vooral als achtergrondinformatie, maar het helpt ook om het gesprek aan te gaan met beleidsmedewerkers. Zowel intern als extern helpt de richtlijn om te onderbouwen waarom je ervoor kiest om op een bepaalde manier te handelen.’

Herziene richtlijn: praktischer en overzichtelijker

Tijdens de herziening is de richtlijn geactualiseerd met nieuwe wetenschappelijke kennis en praktijkontwikkelingen. Ook de interventies zijn vernieuwd en de richtlijn is in zijn geheel breder kan worden benut. ‘De herziene richtlijn is een stuk praktischer en overzichtelijker. Hierdoor is de richtlijn veel toegankelijker om te gebruiken op de werkvloer. In het herzieningsproces was dit een belangrijk aandachtspunt. De richtlijn geeft meer handvatten en interventies die vaak breder in te zetten zijn. Ook wordt het belang van inzetten op preventie in plaats van beheersing in de herziene richtlijn beter uitgelicht.’

Lees hier meer over de wijzigingen in de herziene richtlijn

Discussiepunten

Als er uitdagingen of discussiepunten zijn in de herzieningswerkgroep, dan gaat de werkgroep daarover in gesprek met de ontwikkelaar. Samen kijken ze wat er nodig is om tot overeenstemming te komen. Afhankelijk van de vraag wordt iets nagevraagd binnen een organisatie, of voorgelegd aan de klankbordgroep. Mieke: ‘Binnen de werkgroep waren we het qua inhoud bijna altijd met elkaar eens. We zaten veel op één lijn. Omdat we allemaal uit andere vakgebieden komen, was het mooi om te zien hoe verschillende visies elkaar aanvulden.’

Deelnemen aan een herzieningswerkgroep

Mieke had niet eerder in een herzieningswerkgroep van een richtlijn gezeten, maar toen ze de oproep voorbij zag komen werd ze meteen enthousiast. ‘Het leek me leuk om dieper in te gaan op het thema middelengebruik. Je bent vaak zo bezig met je werk, dat je niet de kans krijgt om dieper in de inhoud te duiken. Deelnemen aan zo’n herzieningswerkgroep houdt je alert en scherp. Het trekt je uit de bubbel van je eigen organisatie en je werkt samen met mensen uit andere vakgebieden. Samenwerken met zo’n diverse groep is heel inspirerend.’ Over de vraag of Mieke nog een keer wil meewerken aan een herziening, hoefde ze niet lang na te denken: ‘Zeker. En ik raad het anderen ook aan om te doen. Samen staan we ervoor om de beste zorg te verlenen, maar in de praktijk moet het ook haalbaar zijn. De richtlijnen zijn onmisbaar om op de hoogte te blijven rondom deze thema’s en daarmee de inhoud up-to-date te houden op de groep. Ons werk is altijd in beweging en verandert continu. Daarom is het zo belangrijk om te blijven volgen wat er in de praktijk én in onderzoek gebeurt. Deelnemen aan een herzieningswerkgroep is een mooie manier om praktijk en onderzoek samen te brengen en daarover in gesprek te gaan.’