De Vries et al. onderscheiden vier kwalificaties van ouderschap bij ouders met verstandelijke beperking: goed ouderschap, goed genoeg ouderschap, problematisch ouderschap en tot slot tekortschietend ouderschap (wanneer ouders hun kind verwaarlozen, mishandelen of onvoldoende ondersteunen). Zij definiëren goed genoeg ouderschap als ouderschap dat jeugdigen voldoende ondersteunt in hun ontwikkeling. In deze richtlijn spreken we, zoals gezegd, niet van ouderschap, maar van opvoederschap. Een persoon is direct ouder, maar wordt pas opvoeder in en door de contacten met zijn kind en zijn omgeving. Opvoederschap is een complex aanpassingsproces.
Bij gezinnen met meervoudige en complexe problemen is vaak geen sprake van goed opvoederschap. Omdat er langdurige problemen zijn in zes van de zeven bij de definitie en kenmerken genoemde domeinen, ontstaat vaak een opvoedsituatie die uitdagingen met zich meebrengt. Zoals eerder naar voren kwam is er in deze gezinnen een hoger risico op huiselijk geweld en/of kindermishandeling. Om te voorkomen dat de jeugdige zich onvoldoende kan ontwikkelen of een maatregel voor kinderbescherming wordt opgelegd, gaat het om de vraag of het opvoederschap goed genoeg is.