Kindermishandeling

5. Signalen van kindermishandeling

Gedragssignalen en signalen van psychische gesteldheid

De volgende gedragssignalen en signalen van psychische gesteldheid kúnnen volgens wetenschappelijk bewijs of expert-consensus signalen van kindermishandeling zijn:

  • emotionele en gedragsproblemen waaronder angst;
  • verandering in gedrag of emoties;
  • selectief mutisme (niet spreken);
  • gehechtheidsproblemen;
  • emotieregulatieproblemen;
  • dissociatie;
  • veel onduidelijke buikpijnklachten;
  • eetproblemen;
  • automutilatie (zelfverwonding zoals krassen, snijden, branden);
  • hoofdbonken en wiegen;
  • bedplassen en broekpoepen;
  • slaapproblemen;
  • geseksualiseerd gedrag en seksueel grensoverschrijdend gedrag, uitlatingen die niet passen bij de leeftijd;
  • weglopen;
  • veel schoolverzuim;
  • verslaving;
  • mishandeling van (huis)dieren.

En signalen van (langdurig) trauma:

  • peuters en kleuters: cognitieve verwarring, angstig hechtgedrag, (separatie)angsten, regressief gedrag, posttraumatisch spel, agressief of destructief gedrag;
  • basisschoolleerlingen: verminderde schoolprestaties, afgenomen concentratie, agressieve of angstige fantasieën, onterechte schuldgevoelens, bezorgdheid over veiligheid, bezorgdheid om anderen;
  • pubers en adolescenten: problemen op school, schaamte voor gevoel van kwetsbaarheid, schaamte voor afhankelijkheid van ouders, radicale gedragsveranderingen, risicovol gedrag, neiging om gebeurtenis in gedrag te herhalen, toename van conflicten met ouders, alcohol- en/of drugsmisbruik, destructieve en agressieve fantasieën, angst om controle te verliezen over deze fantasieën, beperkt toekomstperspectief (Beer et al., 2013).
Lichamelijke signalen
Signalen van kindermishandeling
Reageer!